پیکنیک با رها

اونروز یه روز تعطیل بود بابا به ما (مامانی و بابایی) قول داده بود یه روز مارو ببره همون کوهی

 که هفته پیش خودش رفته بود پس آماده شدیم و حرکت کردیم به سمت مقصد مسیر خیلی

 طولانی بود و جاده خاکی ولی سرانجامش خیلی باحال بود خیلی مناظر زیبا و دلنوازی داشت

 ولی متاسفانه من و تو بی نصیب از این مناظر بودیم چون مجبور بودیم تو چادر بمونیم هم باد

بود هم سرد و هم نم نم بارون خلاصه ما تو چادر صفا میکردیم ولی آخر سر خاله

سحر موند پیش تو (خواب بودی )و من هم با بقیه رفتیم پیش آبشار و برگشتم دیدم همچنان

 خوابی این هم عکسهای پیکنیک رها خانم